ONTSTAAN CLUB
Onze wielerclub WTC Niet Versagen heeft 2014 zo maar niet laten voorbij gaan, want 35 jaar geschiedenis schrijven als sportieve, culturele vereniging met een belangrijke maatschappelijke en economische dimensie is niet voor elke vereniging weggelegd en dit in schril contrast met een zinsnede waarbij de toeristen vaak als "terroristen" worden omschreven.
De wekelijkse ritten, de talrijke vergaderingen, het organiseren van evenementen, wedstrijden, deelname aan binnen- en buitenlandse fietsrally's zowel op vlakke als parcours in het hooggebergte, jaarlijkse souper en eetfestijn, meewerken en deelnemen aan sportieve events voor het goede doel enz. zijn daar zeker niet vreemd aan.
Dit alles vergt een enorme verantwoordelijkheid niet alleen van de leden maar vooral van het bestuur met daarbij de onontbeerlijke financiering en steun van de SPONSORS.
Die erkenning mochten zij eerst vieren op 22 maart 2014 in de "Feestzaal DERITO" met een onvergetelijk avond en nacht van feestvreugde, dans, spellen, voorafgegaan met een speech en attenties en overhandiging van bloemen door onze kersverse voorzitter "Tony Mertens" aan sponsors, bestuur, verdienstelijke leden en kampioenen: ''Danny Lambertin en Luc De Smaele''. Dit alles ingekleurd en gekruid met een subliem feestmenu, doorlopende dia's van fotoreeksen op het witte doek en discobar. Uitstekend georkestreerd door secretaris, fotograaf en hoofdredacteur Jan De Keyser.
De klap op de vuurpijl viel plaats op 1 juni 2014 in het Cultureel Centrum "De Fabriek" te Sint-Lievens-Houtem met huldiging van de club door het gemeentebestuur. Die ging gepaard met huldiging van de verdienstelijke leden van het Wit Gele Kruis, wiens onbaatzuchtige inzet beloond werd met de aanschaf van een tweedehands ambulance van 25.000 euro. Verder de Morelgemvrienden, die voor het 15de jaar op rij nu een cheque van 40.000 schonken aan het Fonds "Kom op tegen Kanker", in hoofde van Professor Simon Van Belle, verbonden aan de afdeling "Oncologie" van het UZ Gent.
De club W.T.C. levert ieder jaar een belangrijke bijdrage door actief deel te nemen aan de cyclocross te Morelgem, die zijn wortels heeft gevormd na het overlijden aan kanker van Danny Vettenburg.
Na de inhuldiging door burgemeester Lieven Latoir en het gemeentebestuur werden de tongen losgemaakt en bevochtigd met een uitgebreide verbroedering en receptie op de parking van het cultuurcentrum onder een stralend zonnetje en dit tot en met de late middag! Maar vooraleer huiswaarts te waggelen diende net als bij de dertigjarige viering in 2009 getekend te worden in het Gulden Boek. Of de handtekening overeenstemde met de originele valt sterk te betwijfelen!
Helaas ligt vreugde en verdriet dicht bij elkaar en dit was ook niet anders op 1 juni 2014. Die dag voor de start van onze wekelijkse rit van 80 km met als keerpunt Nederename kon Jan zijn tranen niet bedwingen bij de aankondiging van de nadienst ter nagedachtenis aan de overleden makker Peter Uyttenhove, die na een slepende ziekte van vijf jaar een paar weken voordien hun had verlaten. Peter zal net als nonkel Michel bij ieder rit en activiteit als een flits in hun gedachten en harten opleven. Vooral tijdens die rit, uitgestippeld en geleid door Jan en Danny gingen de gesprekken en gedachten steeds naar Peter, die zowel als lid en bestuurslid een ongelooflijke bijdrage heeft geleverd aan de club met zijn dienstbaarheid, openheid, eerlijkheid en steeds opgewekt aan alle activiteiten deelnam.
Zijn schalkse opmerkingen en oneliners zullen hun altijd bijblijven. Een rit zoals bij Nonkel Michel zal wellicht ook ingelast worden in het jaarlijks rittenschema.
Op 20 maart 1979 kon men door het open venster van café "Stop” meester Julien Van De Vijver uit de Hoogkouterstraat samen met zijn bestuur voorzitter en sponsor Hector Schockaert horen en zien klinken op de doop van W.T.C. NIET VERSAGEN. Julien gaf in die tijd zowel les in dag- en avondschool te Wetteren en Herzele maar in die drukke periode maakte hij nog tijd vrij om het berenwerk van de club op zich te nemen. Hij verkende praktisch alle ritten, onderhield het kopwerk, zorgde voor alle administratieve rompslomp, organiseerde heel wat dag en meerdaagse fietsuitstappen.
Bestuursvergaderingen, ritverslagen, reglementen, sponsering, leden- en consumptiebijdragen. Hij typte dit alles dan nog met punt en coma bij middel van een oude klassieke typmachine en bundelde dit ieder seizoen gedurende vijf jaar samen in liefst 10 fardes van elk 25 bladzijden met een totaal van 250. De fardes mag je gerust afhalen bij hem thuis om zich van dit huzarenstuk te vergewissen!
De belangrijkste accenten werden in de periode Van Julien Van De vijver van 1979 tot 1983 vooral gelegd op jaarlijks rittenschema vanaf 2de week van maart tot laatste week van september met als uitschieters de Pinkstertocht naar Halle in juni over 80 km, Zwalmroute 100km, Vlaamse Ardennen route 130 km, Denderroute 106km en ook jaarlijkse rit in de Ardennen van ong. 90 km.
Na de rit in de Ardennen op 16/07/1980 gaf hij zijn collega's stoempers de boodschap mee: "Fietsbrandstof is goedkoop!” Ieder jaar stond er ook een kustrit rit Oostende-De Panne- Oostende geprogrammeerd. Verder ook een klimmersrit van ong. 80 km over gemiddeld 8 hellingen en hier werden dan ook punten toegekend. Zo was er ook in 1982 een verassingsrit over 13 hellingen, waar tijdsverschil en punten werd genoteerd en toegekend. Martin Bockstaele kwam op de dertien hellingen met uitzondering van de "De Pijpketel" (Jacki Killemaes) tekens als eerste boven.
De eindstand:
1) Bockstaele Martin:123 punten
2) Jacki Killemaes op 1’13
3) Nachtergaele Willy op 3'12 met 98 punten
4) De Vos Lucien op 6'42 met 78 punten
5) De Pus Freddy op 9'49 met 68 punten
6) Bockstaele Hubert op 12'26 met 50 punten
7) De Naeyer Danny met 49 punten
8) De Meyer Rudy met 47 punten
9) Van Boven Daniël op 15'29
10) René Van De Velde op 16'23 met' 31 punten.
Er was ook een gelimiteerde rustpauze ingelast, waar de caféuitbater een nieuwe clubnaam "De Chocodrinkers had bedacht!!
Enkele kleine anekdotes met gelukkig geen rampzalige gevolgen:
• In een rit op 23/09/1979 leed Erwin Van De Vijver pedaalbreuk en zijn vader Julien kon het euvel verhelpen met een reservepedaal, doch Lucien Van De Velde had zogezegd niets opgemerkt en reed zelfs door het rode licht om voorop te kunnen rijden.
• Het jaar nadien was het de beurt aan zijn broer René om rustig de bergzone aan te kunnen aanvatten.
• Joël De Mulder kroop tijdens een rit eens in mollengat toen hij betrapt en berispt werd door de politie toen hij een verkeersbord negeerde . Hij antwoordde de politieman dat hij maar 1m58 was en het bord niet had gezien.
• Op 22 Maart 1982 was er zeer hevige zij rukwind ,waarbij alle petjes op de grote weg vlogen en rolden, doch René wou zijn pet absoluut niet kwijt en deed een heksentoer om al fietsend de pet op te vissen voor 2 aanstormende motorrijders.
De kampioenen:
1979: Germain Vaegenende – 1.497 km (totaal club 14.172 km)
1980: Van De Vijver Julien – 1.804 km (totaal club: 22.164 km)
1981: De Vos Lucien – 1.664 km (totaal club: 29.397 km)
1982: De Vos Lucien – 1.856 km (totaal club: niet gekend)
In 1983 werd nog een rittenschema opgemaakt, doch op het einde hield "De Duivel Doet Al" Julien Van De Vijver het voor bekeken en werd zijn functie met dezelfde huzaren taken ingevuld door Jacki Killemaes, die sedert 1981 als actief lid de club zou runnen gedurende 10 jaar tot 1991.
Jacki Killemaes omringde zich in 1983 met als bestuursleden : Eddy Buyse , Roger Verstuyft , Rudy De Meyer , Wilfried Smekens , Lucien De Vos en William De Backer en later ook Daniël Van Boven.
Voorzitter was nog steeds Hector Schockaert en Edddy Buysse werd ondervoorzitter en nam de leiding op de vergaderingen.
Jacki volgde het clubpatroon van zijn voorganger en voegde er nog ieder jaar een fietsrally aan toe, die startte aan de kerk in Bavegem. Slechts twee wegkapiteins knapten toen het werk op om meer dan driehonderd deelnemers doorheen straten, pleinen en hellingen in een parcours van ong. 70 km te loodsen.
In die tijd werkten zij samen met W.T.C 78 Idegem, die ook hun eigen rally's organiseerden. Tevens namen zij ook vaak deel aan eendaagse en meerdaagse fiets-etappes en event's zowel in België als in Frankrijk zoals de Ardennen, de Vogezen, Alpen en de Pyreneën ondermeer de Marmotte (Alpen).
Legendarisch was de rit naar Pierre de Fonds, waar zij de Vrede Van Verdun bezegelden met een vat wijn genaamd "Pierre Perte Total" tot in de vroege ochtend na de herdenking van het Vredesverdrag.
Eddy Buyse, die reeds enige ervaring had opgedaan ten tijde van Julien Van de Vijver toen zij samen met 2 andere deelnemers een vierdaagse tocht hadden gedaan rond Lourdes nam nu in 1988 zelf het initiatief vanuit Bavegem samen met Pascal Bloem, Jacki Killemaes, François Huys, Wilfried Smekens , betreurde makker Peter Uyttenhove, zijn broer Geert, Yvan Van De Perre en Patrick van Herzele naar Lourdes te fietsen. Zij deden er zes dagen over om 1.235 km te overbruggen.
In en rond Lourdes reden zij al de gekende cols zoals Tourmalet en Aubisque. De terugweg deden zij samen met hun vrouwen per trein.
In die periode moest het bestuur toen onderhandelen met Herman Pycke in plaats van met Hector en dat was andere koek!!!
Na de periode "Jacki Killemaes" begon de club te slabbakken en ontstond er een gaping van praktisch één seizoen.
William De Backer verzette toen bergen werk en deed er alles aan om de club overeind te houden want de liefde ervoor was enorm groot. Hij kon toen nog Wilfried Smekens , Danny Steenhout, Roger Verstuyft en Robert de Vuyst overtuigen om de club weer op de rails en dit lukte en werd de oude draad weer opgenomen. Wilfried Smekens werd een paar jaar later opgevolgd door Robert De Vuyst .
Robert liet na een vijftal jaar de rol over aan zijn schoonbroer Noël, die samen met Jan De Keyser, Peter Uyttenhove , Paul Schoup , Danny Steenhout de nieuwe bestuursploeg vormde.
Jan De Keyser, die reeds van zijn zestiende meereed met de club nam zijn verantwoordelijkheid en nam als een bewust leerling de rol van zijn leermeester en ook van die vorige meester Julien Van de Vijver met dezelfde begeestering en inzet over en is daar tot op heden in gelukt en met succes.
Jan bezit de gedrevenheid, heeft de kennis, is een harde werker, heeft geduld, is doordacht en blijft bescheiden.
Hij is ook de vernieuwer en had Paul Schoup zijn fiat gegeven om in te spelen op de hedendaagse technologische vooruitgang door het Venster op een kier te zetten voor het ontwikkelen van een eigen website.
Na het ontslag van Paul en Danny, waren ze nog met Eddy De Bruycker en Bart Van Santen. Zo heeft hij om bij het onderwerp te blijven het venster volledig laten open zetten door Stephan Tuytschaever om de hedendaagse website www.wtcnietversagen.be te laten ontwikkelen.
Als webmaster houdt hij alles onder controle en is toegankelijk voor het publiek en bevat alle informatie omtrent de ganse werking aan activiteiten ingekleurd met fotoreeksen en verslagen.
De boodschap die kan meegegeven worden na 35 jaar W.T.C. is dat in relatie gaan met onze club net hetzelfde is als twee eendjes op zoek naar hun aas in een grote vijver:
"Des te langer zij moeten zwemmen, des te vaker zij kopje ondergaan, des te meer hindernissen zij moeten nemen en valkuilen overwinnen, des te meer zij moeten terugkoppelen”
“Des te smakelijker dit aas zal zijn en wanneer beiden aan de oever komen en het riet in duiken (op de fiets kruipen) dan zal de paring des te evenwichtig en in levendig verlopen en het resultaat ervan des te sympathieker zijn (een deugddoend gerstenat en een gezonde geest in een gezond lichaam).
Met oprechte dank voor dit jubileum aan onze huidige sponsors:
De koning van de binnendeuren DERITO
Dakwerken Rottiers
WINEX
Bouwwerken De Moor Fredy
TSB
Café Sint-Antonius
Met dank aan de opeenvolgende bestuursleden en de huidige bestuursploeg:
• Jan De Keyser
• Bart Van Santen
• Eddy De Bruycker
• Tony Mertens.
Getekend,
Gaston Van Heddeghem (2014)
